خداحافظ ای منی که می روی ! و سلام ای منی که می آیی !
خداحافظ ای لحظات رفته ، ثانیه های مرده ، دقایق پوسیده ، ساعتهای طی شده ، روزهای گم شده و ای سال گذشته !
سلام ای سال از راه رسیده ، روزهای پرنقشه ، ساعتهای ناشکفته ، دقایق دست نخورده ، ثانیه های زنده و سلام ای لحظات آمده !
خداحافظ ، منی که در منیت بودی و سلام ، منی که پرگشوده ای . سلام ، منی که می خواهی من باشی ! من من ! همان من ایده آل . منی که به آن فخر می فروشی ! وسلام بر سال 87 . سالی دیگر در دوران طلایی زندگی من .
باز بهار آمد شیفته ام مستم آه که می لرزد باز دلم دستم
عطر و نسیم اکنون باده شده و افیون بیش نمی خواهم کز نفسی مستم
